حضور رییس بنیاد شهید در تشییع پیکر آیتالله انصاری شیرازی
نماینده ولیفقیه، معاون رییسجمهور و رییس بنیاد شهید و امور ایثارگران به نمایندگی از رییس جمهور در مراسم تشییع و خاکسپاری پیکر حضرت آیتالله انصاری شیرازی ملقب به شیخالاشراق قم شرکت میکند.
به گزارش خبرگزاری حیات، حجتالاسلاموالمسلمین سیدمحمدعلی شهیدی به نمایندگی از رییس جمهوری در مراسم تشییع و خاکسپاری پیکر حضرت آیتالله انصاری شیرازی شرکت میکند.
مراسم تشییع آن عالم ربانی از مسجد امام حسن عسکری (ع) صبح دوشنبه به سمت حرم کریمه اهلبیت برگزار میشود. آیتالله مکارم شیرازی در حرم کریمه اهلبیت (ع) بر پیکر آیتالله انصاری شیرازی نماز اقامه میکند و مراسم بزرگداشت آن عالم ربانی نیز فردا شب در مسجد اعظم قم برگزار میشود.
آیتالله یحیی انصاری شیرازی ملقب به شیخالاشراق قم از اساتید برجسته حوزه علمیه قم که مدتی را در بستر بیماری سپری کرده بود بامداد امروز دعوت حق را لبیک گفت.
آیتالله یحیی انصاری شیرازی در سال ۱۳۰۶ هجری شمسی در نودایجان داراب، از توابع شیراز دیده به جهان گشود. پدر او مرحوم شیخ محمد فخر انصاری فرزند شیخ ذکریای نصیرالاسلام انصاری از سران و مبارزان مشروطه بود و خانواده او از علاقهمندان به خاندان پاک پیامبر (ص) و از ارادتمندان به ساحت روحانیت شیعه بودند. بر اساس اسناد موجود نسب خاندان ایشان به جابر بن عبدالله انصاری میرسد. آیتالله انصاریشیرازی دوران کودکی خود را در میان این خانواده گذراند و از همان ایام به اخلاق اسلامی آراسته شد.
دوران تحصیل
آیتالله یحیی انصاریشیرازی پس از اتمام مکتبخانه و دو سال تحصیل در دبستان، تحصیل علوم دینی را در زادگاه خود ـ نودایجان داراب ـ آغاز کرد. مقدمات را نزد استادان آن دیار همچون آیتالله شیخ عبدالکریم انصاری مدرس حوزه علمیه داراب و از شاگردان مرحوم آیتالله حاج میرزا ابراهیمشیرازی که او نیز از شاگردان مرحوم آیتالله میرزایشیرازی بود، فرا گرفت. در سال ۱۳۲۵ برای ادامه تحصیل، به شیراز آمد و از مدرسان و استادان بزرگ آن دیار بهرههای بسیار برد. حوزه علمیه شیراز در آن روزگار از عنایات مرجع بزرگی به نام آیتالله سیدنورالدین شیرازی بهرهمند بود و عالمان بسیاری در آن به تدریس و تألیف میپرداختند. او در این سالها به تدریس منطق و ادبیات نیز میپرداخت.
استاد انصاریشیرازی در سال ۱۳۳۱ به قم مهاجرت کرد. در قم نیز به تکمیل دروس سطح پرداخت و سپس در درس خارج فقه و اصول علمای بزرگ آن روزگار شرکت کرد. در این میان به تحصیل فلسفه و علوم عقلی نیز پرداخت و از استادانی همچون علامه سیدمحمدحسین طباطبایی(ره) و برادر ایشان مرحوم استاد سیدمحمدحسن طباطبایی بهره برد.
وی همگام با تحصیل، به تدریس آنچه آموخته بود نیز پرداخت. همچنین وی در طول سالهای تحصیل خود همواره در درسهای اخلاق شرکت میجست و به تهذیب نفس ـ بهعنوان مهمترین دغدغه درسی خود ـ اهمیت بسیار میداد.
استادان و دوستان
آیتالله انصاریشیرازی در سه حوزه علمیه نودایجان داراب، شیراز و قم به محضر عالمان و استادان بسیاری شرفیاب شد. او دروس مقدماتی را در نودایجان داراب نزد استادان آن دیار فرا گرفت از جمله کتاب تبصره علامه را نزد عموی پدر خود حاج شیخ ابوالحسن انصاریشیرازی، امام جماعت مسجد وکیل شیراز آموخت. کتب جامعالمقدمات، سیوطی و حاشیه را نیز از محضر آیتالله
حاج شیخ عبدالکریم انصاری بهره گرفت و با ورود به شیراز از محضر آیتالله سید نورالدین شیرازی و آیتالله سید عبدالعلی آیتاللهی بهره برد.
وی مطول و مغنی را خدمت آقای حاج عالم و مرحوم حاج حکیم و شرح لمعه را نزد حاج آقای اردکانی فرا گرفت. در قم نیز کفایه و مکاسب را نزد آیتالله آقای حاج سیدمحمدباقر سلطانی و رسائل را از محضر آیتالله مجاهدی تبریزی و شرح تجرید را در محضر آیتالله حاج شیخ فکور یزدی آموخت. سپس به درس خارج حضرت امام خمینی(ره) رفت و همزمان در درس آیتالله العظمی بروجردی(ره)؛ آیتالله شیخ مرتضی حائری(ره) و آیتالله اراکی(ره) شرکت جست.
او علوم عقلی مانند اسفار اربعه، شفا، تمهیدالقوائد را نیز نزد علامه سیدمحمدحسین طباطبایی(ره) آموخت و به توصیه ایشان، شرح فصوص قیصری را نزد مرحوم سیدمحمدحسن الهی (برادر علامه طباطبایی) فرا گرفت. ایشان مدت ۳۰ سال از محضر علامه طباطبایی استفاده کرد و از شاگردان خصوصی این استاد بهشمار میرفت.
آیتالله انصاریشیرازی در طی این سالها با بسیاری از طلاب و فضلاء رابطه دوستی داشته که برخی همچون حضرات آیات جوادیآملی، حسنزاده آملی، امینی و حججاسلام آقایان دکتر احمدی، سیدحسن لنگرودی، صائمی زنجانی و سیدعباس ابوترابی از این جمله هستند.
فعالیتهای علمی و فرهنگی
آیتالله یحیی انصاریشیرازی در عمر با برکت خود تلاشهای فرهنگی بسیاری را به جامعه شیعه ارزانی داشته است. او با تربیت شاگردان عالم، مبارز و با اخلاق، همواره حوزههای علمیه را یاری میداده است. وی تدریس علوم دینی را از آغازین سالهای طلبگی شروع کرد و به تدریس دروس بسیاری از جمله تدریس کتابهای لمعه، رسائل، مکاسب، کشفالمراد، شرح تجرید، شرح منظومه سبزواری، شرح اشارات، اسفار، شرح فصوص قیصری، تمهیدالقواعد و مصباحالانس اهتمام داشت. همچنین کتاب شرح منازلالسائرین را که از کتب اخلاقی بهشمار میرود، تدریس کرده و به تدریس مجلداتی از بحارالانوار که در آن به بحث معاد پرداخته شده، اشتغال داشته است.
آیت الله انصاری شیرازی کتابهای بسیار در زمینههای گوناگون نگاشته است که از آن جمله میتوان به «شرح شرح منظومه» در چهار جلد و «مجموعه اشعار و قصائد و غزلیات» اشاره کرد. وی جزوات و دست نوشتههای بسیاری دارد که به چاپ نرسیده است.
فعالیتهای سیاسی
آیتالله انصاریشیرازی در طول سالیان مبارزه با رژیم پهلوی، همواره در خط مقدم حضور داشته است. وی که علاقه شدیدی به امام خمینی(ره) داشت، از ایشان به عنوان کسی که بر شیعه و اسلام عزت داده و آن را زنده کرد، یاد میکرد و یکی از مروجان جدی اندیشه مرجعیت امام خمینی(ره) در آن روزگار بود. وی پس از حادثه مدرسه فیضیه، به سخنرانی پرداخت و ضمن افشای ماهیت پلید رژیم شاه بر عزم امام(ره) و ملت برای مبارزه تا پیروزی نهایی تأکید کرد و به دشمنان مردم هشدار داد که دست از اعمال خود بردارند و به محاصره و زندان امام(ره) ادامه ندهد وگرنه خشم ملت را نمیتوانند خاموش سازند.
سخنان روشنگر او در شهرهای گوناگون موجب شد که رژیم به تعقیب و تهدید او دست بزند و او را به شهرهای نائین و کوهدشت تبعید کند. اما این مجاهد نستوه در آنجا نیز دست از مبارزه بر نداشت. صراحت و راستگویی او حتی در بازجوییها نیز به چشم میخورد؛ به گونهای که در پاسخ به پرسشهای ساواک با صراحت اعلام میکرد که بر ضد رژیم سخن گفته و مردم را شورانده است. این مسئله بازجویان را به اعجاب و شگفت واداشته بود.
بخشی از مبارزههای او به همکاری با جامعه مدرسین حوزه علمیه قم مربوط میشد؛ به گونهای که امضای او در زیر بسیاری از اعلامیهها، از جمله نامه اعلام مرجعیت امام خمینی(ره) به چشم میخورد.
وی پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی نیز همواره مدافع انقلاب و آرمانهایی که خون شهیدان بسیاری برای احیای آن ریخته شده، بوده و از حمایت و پشتیبانی امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت الله خامنهای دریغ نکرد و همواره جوانان را به حراست از راه انقلاب و مبارزه با التقاط و انحراف دعوت کرده است.
زندگی ساده او در طول سالهای بسیار تفاوت چندانی نداشته است. وی نسبت به مسائل مادی بیاعتنا بوده و در منزلی که دچار فرسودگی فراوان است زندگی میکرد. سطح زندگی او گاه از سطح زندگی عموم مردم نیز پایینتر بود و هر گونه شهرتطلبی و مشهور بودن پرهیز میکرد و حتی از مصاحبه درباره علامه طباطبایی(ره) که خود شاگرد مشهور او بود سرباز زده تا مبادا دچار هوای نفس و شهرتخواهی شود.